Δευτέρα 25 Απριλίου 2011


ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΜΠΙΛΙΑΡΔΟ
      Παίζεται με τρεις μπίλιες σε μπιλιάρδα 3,10 x 1,55.
Οι τρεις μπίλιες ορίζονται μπίλια Νο1, μπίλια Νο2 και μπίλια Νο3 με την εξής έννοια: Μπίλια Νο1 είναι πάντα αυτή η μπίλια που χτυπούμε με τη στέκα.
Μπίλια Νο2 είναι η μπίλια που θα χτυπήσει πρώτη η μπίλια Νο1 στη διαδρομή της. Μπίλια Νο3 είναι η μπίλια που θα χτυπήσει δεύτερη η μπίλια Νο1 στη διαδρομή της για να συμπληρωθεί μία καραμπόλα.
Η αρχή του παιχνιδιού είναι απλή: πρέπει να κάνουμε τον δυνατό μεγαλύτερο αριθμό καραμπόλες προσπαθώντας να μην κάνουμε λάθη.
Η Ομοσπονδία μπιλιάρδου κατατάσσει τους παίκτες της ανάλογα με τον μέσο όρο της απόδοσής τους, που λέγεται μουαγιέν.
Ο γενικός μέσος όρος αποκτάται διαιρώντας το σύνολο των καραμπολών σε παρτίδες με επιβεβλημένες αποστάσεις (αριθμός καραμπολών) με τον αριθμό των στεκιών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του συνόλου των παρτίδων στις οποίες συμμετείχε ο παίκτης σε ένα πρωτάθλημα.
Έχει καθιερωθεί πως ο αριθμός των παρτίδων δε μπορεί να είναι κατώτερος των τριών.
Σύμφωνα με αυτούς τους μέσους όρους η Ομοσπονδία καθορίζει τις κατηγορίες των αθλητών προκειμένου να διεξαχθούν τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα.
Το Γαλλικό μπιλιάρδο παίζεται με τα παρακάτω είδη παιχνιδιού.
Ελεύθερο
Στο αγώνισμα αυτό ο κάθε αθλητής προσπαθεί κτυπώντας την δική του μπάλα (Νο1) να επιτύχει την διαδοχική επαφή της μπάλας του με τις άλλες δύο μπάλες (Νο2) και (Νο3).
Για κάθε τέτοια επιτυχία παίρνει ένα (1) πόντο και συνεχίζει μέχρι να αποτύχει σε κάποιο χτύπημα, Τότε συνεχίζει ο επόμενος αθλητής.
Νικητής είναι αυτός που πετυχαίνει πρώτος τον προβλεπόμενο ανά κατηγορία αριθμό πόντων.
Μία από τις βασικές αρχές του παιχνιδιού είναι ότι στα σχηματιζόμενα τρίγωνα στις γωνίες του τραπεζιού δεν επιτρέπεται στον παίκτη να εκτελέσει παραπάνω από μία καραμπόλα διατηρώντας τις μπιλιές Νο2 και Νο3 εντός του τριγώνου.
Εκτελώντας την δεύτερη καραμπόλα θα πρέπει να βγάλει μία τουλάχιστον από τις μπιλιές Νο2, Νο3 εκτός του τριγώνου έστω και αν η μπιλιά αυτή μετά την έξοδό της επανέλθει στο τρίγωνο.
Κάδρο 47/2
Το κάδρο 47/2 είναι ένα παιχνίδι με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από το ελεύθερο (και γι αυτό τα μουαγιέν που πραγματοποιούνται στο κάδρο είναι χαμηλότερα από αυτά που πραγματοποιούνται στο ελεύθερο).
Η αρχή του κάδρου 47/2 είναι όταν οι δύο αντίπαλες σφαίρες (η 2 και η 3) μπουν σε ένα από τα ορθογώνια πλαίσια.
Από αυτή τη στιγμή ο παίκτης μπορεί να κάνει μία καραμπόλα χωρίς να είναι υποχρεωμένος να βγάλει τις μπίλιες από αυτό το πλαίσιο.
Αντιθέτως, στη δεύτερη καραμπόλα πρέπει να καταφέρει να βγάλει από αυτό το πλαίσιο έστω μια από τις αντίπαλες μπίλιες την 2 ή την 3, ή να βγει εκτός πλαισίου και να γυρίσει πίσω ξανά μέσα στο πλαίσιο και συνεχίζει αυτή τη διαδικασία.
Διαφορετικά, χωρίς αυτό έχει αποτύχει και παραχωρεί τη σειρά του.
Παρατήρηση: Όταν οι δύο αντίπαλες μπίλιες είναι σε διαφορετικά πλαίσια δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ως προς τις καραμπόλες. Οι "άγκυρες" έχουν τους ίδιους περιορισμούς με τα μεγάλα πλαίσια.
Κάδρο 47/1
Παίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως και το κάδρο 47/2.
Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, όταν δύο αντίπαλες μπίλιες μπουν σε ένα πλαίσιο μια από αυτές πρέπει υποχρεωτικά να βγει από την πρώτη κιόλας καραμπόλα προτού πραγματοποιηθεί η επομένη.
Κάδρο 71/2
Σε αυτό το είδος, τα πλαίσια καθορίζονται με τον ακόλουθο τρόπο: χαράζουμε δυο παράλληλες γραμμές, στις μικρές σπόντες σε μιαν απόσταση 71 εκατοστών από τα άκρα τους και μιαν άλλη ενδιάμεση γραμμή παράλληλη στις μεγάλες σπόντες.
Έχουμε έτσι δυο κεντρικά ορθογώνια και τέσσερα παράπλευρα τετράγωνα: οι "Άγκυρες" των 17,8 εκατοστών είναι επίσης χαραγμένες στο άκρο κάθε γραμμής .
Η αρχή είναι η ίδια όπως και για την παρτίδα στο πλαίσιο 47/2 διαφέρει μόνο το μέγεθος και ο αριθμός των πλαισίων (έξι πλαίσια).
Σπόντα
Στο παιχνίδι της μιας σπόντας η μπίλια Νο1 πρέπει να αγγίξει τουλάχιστον μια σπόντα πριν συμπληρωθεί η καραμπόλα, ασχέτως εάν αγγίξει τη σπόντα πριν ή μετά που θα προσκρούσει τη μπίλια Νο2, αλλά οπωσδήποτε πριν προσκρούσει τη μπίλια Νο3.
Στο παιχνίδι της σπόντας δεν ισχύουν οι περιορισμοί που αναφέραμε προηγουμένως όσον αφορά στο ελεύθερο και στο κάδρο.
Δηλαδή το παιχνίδι μπορεί να εξελιχθεί σε όλη την επιφάνεια του τραπεζιού ασχέτως αριθμού καραμπολών.
Τρίσποντες
Στα μάτια ενός αμύητου, το παιχνίδι με τρεις σπόντες, είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά από τα είδη που σχολιάσαμε προηγουμένως.
Πράγματι η διαδρομή των μπιλιών είναι μεγαλύτερη, οι καραμπόλες πιο θεαματικές και οι αποστάσεις (πόντοι) είναι πιο μικρές από το ελεύθερο, λόγου χάριν.
Στις τρίσποντες η μπίλια Νο1 πρέπει να αγγίξει τουλάχιστον τρεις σπόντες πριν συμπληρωθεί η καραμπόλα.
Το άγγιγμα της σπόντας ή των σποντών από την μπίλια Νο1 μπορεί να γίνει πριν ή μετά που αυτή θα προσκρούσει στη μπίλια Νο2, αλλά οπωσδήποτε η μπίλια Νο1 πρέπει να αγγίξει τρεις σπόντες ή παραπάνω πριν τελικά προσκρούσει στην μπίλια Νο3 και έτσι να μετρήσει ως πόντος η καραμπόλα που συμπληρώθηκε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου